شاید کسی حال مرا پرسیده باشد
یا اشک چشمان ترم را دیده باشد
حق دارد این قلبی که مهمان خدا بود
از دوری ماه خدا رنجیده باشد
امکان ندارد سفره دار ماه غفران
تا این زمان ما را نیامرزیده باشد
شاید خدا در لحظه های روشن قدر
ما را به عشق مرتضی بخشیده باشد
بخشیده خواهد شد کسی که بین روضه
بر روی گونه اشک غم باریده باشد
رمز شروع گریه با ذکر حسین است
چشمی اگر چون چشمه ای خشکیده باشد
دنیا ندیده تا به حالا پیکری را ..
که اینچنین روی زمین پاشیده باشد
عالم ندیده که کسی مانند زینب (س)
مرثیه ی گودال را فهمیده باشد
حتّی اگر زیر گلویش را به جای …
مادر … میان کربلا بوسیده باشد …
خنجر رسید و از قفا سر را جدا کرد
خورشید را روی فراز نیزه جا کرد …
(متاسفانه نام شاعرش رو پیدا نکردم)
شاید شنیده باشید که در روایات آمده که زیارت امام رضا (ع) حتی از زیارت امام حسین(ع) هم افضل تر است.
امام حسینی که گفته شده حتی اگر خطر جان و مال هم بود باز از رفتن به زیارتش منصرف نشو.
این مساله کمی به نظر عجیب نمیاد؟
چرا باید زیارت امام رضا(ع) اینقدر افضل باشه؟
یا اینکه در روایات مزایا و ثواب زیادی برای زیارت امام رضا (ع) ذکر شده (مثلا اینجا را بخوانید) انگار تاکید خاصی بر زیارت این امام هست.
چرا؟؟؟
همونطور که می دونید در تاریخ تشیع از همون اول فرقه های زیادی از تشیع ایجاد شده مثلا زیدیه, مجسمه، غلات , چهار امامی ها، شش امامی ها، و…
اما هر کسی که به امام رضا(ع) ایمان اورده این مسیر تکاملی اسلام را تا انتها رفته.
یعنی هرکسی که به امامت امام رضا(ع) ایمان دارد حتما شیعه دوازده امامی است زیرا بعد از امام رضا(ع) شاهد جدایی و تشکیل فرقه نیستیم.
و این یعنی امام رضا(ع) حلقه اتصال مهمی است در تکمیل زنجیره امامت.
یعنی ایمان به امامت امام رضا(ع) اخرین ازمون مهم جریان تکمیلی اسلام بود و تنها شعیان دوازده امامی این ازمون را هم به خوبی پشت سر گذاشتند.
پس امام رضا(ع) اثبات شیعه دوازده امامی بودن ماست.
بنابراین از میان تمام فرق شیعه تنها ما شیعیان دوازده امامی هستیم که به زیارت امام رضا (ع) می رویم (درحالیکه مثلا به زیارت امام حسین (ع) شیعیان چهار امامی و شش امامی و … هم می روند)
تونستم مطلب رو برسونم؟؟؟!!!
و در اخر؛
دلم به مستحبی خوش است که جوابش واجب است؛
«السلام علیک یا علی بن موسی الرضا»
همه اینا رو گفتم تا بگم: «مشهد می خوااااام»
آنان که وقتشان پایان یافته خواستار مهلت اند،
و آنان که مهلت دارند کوتاهى مى ورزند.
امام علی ع/ نهج البلاغه
هر ثانیه از زندگی تو، گرانبهاتر از پول های توست.
ببین برای چه چیزهایی خرج شان می کنی!
نیروها و استعدادهای عظیم انسان در این دنیای محدود و در این زمان محدود نمی گنجد.
پس آنگاه که انسان از بی نهایتِ خداوند غافل شد و وجودِ عظیم خود را فقط در این دنیای محدود دید؛
عصیان می کند…
علی صفایی/مسئولیت و سازندگی
توبه یعنی تو ساتور رو برداشتی و دست خودت رو قطع کردی!
الان می گی خدایا معجزه کن بچسبون!!!
رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی فَاغْفِرْ لِی
کلیپ رو در لینک حتما ببینید
مایوس نشو! اما «دیگه» گناه نکن!
تمام حجم نابودی «انسانیت» در سرم جمع شده بود.
سرم رو به انفجار می رفت.
«جنگ های پی در پی»
«دست و پا زدن آدم ها در تعفن فساد و ابتذال»
«خلاصه شدن اهداف بشریت در مستی و خوشی های سطحی»
«غربت و مهجوریت انسانهای بزرگ و قدرت گرفتن آدمیان پست و حقیر»
«به بن بست رسیدن برنامه های تربیتی و سیاسی و اقتصادی بشر»
«علم و تلکنولوژی و فکرها در خدمت ظلم و حیوانیت»
و….
فریااااااد بی صدایم تمام دنیای درونم را ویران می کند.
فریااااااادم تمام عصرها و قرن ها و تاریخ را می پیماید و می رسد به در خانه «مظلومی مقتدر!»
.
.
- ما جهالت کردیم
اکنون در بن بست های جهانمان ؛ راهی جز «امام» نمی بینیم.
اگر در مملکتی هستی که تمامش تاریک است، این نشان می دهد که تو یک کبریت هم روشن نکرده ای.
نباید مساله را توجیه کنیم و بگوییم دیگران اقدام نکرده اند؛
که تو باید فرض کنی، کسی جز تو در این عالم نیست {تا اصلاحی صورت دهد}.
باید خود شروع کنی و هر مقدمه ای را که می خواهد فراهم نمایی.
وقتی اهداف دور را تکه تکه و ریز می کنی، زود به آنها می رسی.
ولی وقتی بخواهی قُلُمبه قلمبه کار کنی، اهداف نزدیک را هم از دست می دهی ومحروم می شوی…
تقدیر شب قدر فکر کردن به همین نکته های مهم است.
ولی اگر همّ و غم من این باشد که خدا خانه و زندگی و کفش و کلاهی به من بدهد و پدر و مادرم را بیامرزد؛ این زندگی صالحِ مُصلح نیست…
جامعه ای که هر کس باید در آن «شب قدر» و «برنامه ریزی» داشته باشد تا «سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ » را داشته باشد، در این جامعه دیگر نمی توان نشست و دست روی دست گذاشت.
این تقدیر را از تک تک من و شما خواسته اند.
.
.
.
باید در «شب» طرح بریزی تا در طلوع فجر قدم برداری!
به خاطر همین است که لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ می شود
علی صفایی/ اِخبات ص111
عشق چیزی شبیه در زدن است
مثل دیدار ، مثل سر زدن است
هجرت خویشتن به محضر دوست
مثل پرواز ، مثل پر زدن است
سفری بین نــور و تــاریکی
سر زِ خاور به باختر زدن است…
شعر از : محمد سلمانی
خداوندا!
بنده ات با کوله باری از گناه به مهمانی ات آمده!
در بگشا و از طوفان «خوف» به ساحل «رَجا» یش برسان.
عکس: قسمتی از دعای ابوحمزه ثمالی
ما از استعدادهای اضافی جنین در شکم مادر، کشف می کنیم که او برای نه ماه نیست و برای این محدوده نیست.
چون او در آنجا به دست و پا و.. نیاز ندارد.
در نتیجه ما از استعدادهای عظیم انسان کشف می کنیم که برای این محدوده هفتاد ساله دنیا نیست؛
چون بیش از اینها سرمایه دارد.
عین.صاد
مسئولیت و سازندگی ص156