همه در مسیر بهشت اند.
در جاده گرد و خاک راه نینداز.
حرکت ها کند می شود!
… علی را به زمینیان داده بود!
علی؟! زمین؟!
نه زمین شایسته علی بود و نه علی زمینی. علی آسمانی بود و بس.
فقط و فقط بخاط من و تو بود که علی زمین را تحمل می کرد.
وما…قدر ندانستیم…خانه نشین….استخوان در گلو….تنها…چاه….وای برما!
با این کفران نعمتی که کردیم باز بزرگی خدا بود که حسن(ع) را به خاطر من و تو زمینی کرد.
و ما باز…هم خانه اش همسرش… زهر … وای بر ما!
شرم از نوشتن باز می دارد!
حسین ! دردانه عالم! حقیقتی که خدا را بی پرده نشان می داد.
و زمینیان…حسین….کربلا….بی سر….وای بر ما!
بگذار ننویسم از باقی جهالت و کفران نعمتی که کردیم…
.
.
.
.
دقت کردی … کم کم خدا از ما می گرفت….کفران نعمت … ده ام …. یازدهم….اغلب در زندان بودند.
و آخری…خدا گرفت«تا به نیاز نرسید و به حضورشان احساس نیاز نکنید….تا قدر ندانید….تا مضطر نشوید…»
.
.
.
چه صبری دارد خدا! نهایت مهربانی !
باز رهامان نکرد … فرصتی دیگر….
بقیه الله!
مواظب باشیم…حواسمان جمع باشد…. این آخری است…
(نکته: این مطلب رو چند سال پیش در وبلاگ قبلی ام نوشته بودم : http://bir-bakhish.blogfa.com
امروز یعنی روز نیمه شعبان،اتفاقی باهاش برخورد کردم. یادش بخیییییر)
خدا کند این راه، جز به تو؛
ختم نشود….
(سالروز ولادت منجی عالم بشریت، بی شک مبارک است!)
اللهم عجل لولیک الفرج
وقتی آدمی حرکتی ندارد، مجبور است خودش را با شکل های مختلف زندگی فریب دهد؛
تا خیال کند که حرکتی دارد.
(عین.صاد)
وقتى ظرف تو مى افتد و مى شكند،
يك وقت مى گويى: ديدى شكست؟!
يا اينكه مى گويى: ديدى! شكستنى بود؟
اين نگاه دوم است كه تو را به رحمت حق گره مى زند و مست و مدهوشت مى كند. با اين نگاه و درك مستمر از عنايت هاى حق ديگر مگر تو مى توانى ضعف اعصاب بگيرى؟!
(عین.صاد)
به انسان بودنت بیندیش!
خودت را با دیگر موجودات این دنیا مقایسه کن!
این همه استعداد!
این همه توانایی!
این خواسته های نامتناهی!
این افکار بزرگ!
این وجود نامحدود؛
بعید است فقط برای این دنیای محدود ساخته شده باشد.
بی شک؛ در دور دست ها، خبر هایی است…
تو نباید در هیچ چیز این دنیا توقف کنی.
نباید اجازه دهی چیزی تو را متوقف یا حرکت ات را آهسته کند.
رنج های این دنیا می دانی چیست؟
یعنی؛
دل نبد!
رد شو!
حرکت کن….
بانو گاهی حسن(ع) و حسین(ع) کوچک اش را به مسجد می فرستاد و می گفت:«پای منبر رسول الله بنشینید و خوب گوش کنید تا برای من هم بازگو کنید»
وقتی فرزندت رو به کلاس می فرستی بگو خوب گوش کن تا برای من هم توضیح دهی!
این کار «تمرکز» و «گیرایی» و «اعتماد بنفس» کودک ات رو بالا می بره.
در ضمن آدم اگه چیزی رو به کس دیگری توضیح بده در ذهن خودش هم تثبیت می شه
بانو وقتی برای ایراد خطبه کوبنده «فدکیه» به مسجد می رفت، زینب(س) را هم همراه خود برد.
او باید قدرت و ابهت یک زن را از مادر می آموخت.
دخترت رو برای روزهای پرتلاطم زندگی آماده کن.
رویایی و تخیلی فکر نکن!
واقع بین باش!
اینجا بهشت نیست که همیشه همه چی خوب باشه.
اینجا دنیاست.
دنیایی که خدا گفته «رنج» جزء لاینفک اون هست.
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ
…و انسان در رنج آفریده شده!
اما این همه ماجرا نیست
اِنّ مَعَ العُسْرِ یسْراً
در پی هر سختی آسانی است
